دانلود زیرنویس مستند Poly Styrene: I Am a Cliché ۲۰۲۱ صداهای پانک راک، حداقل در تکرار بریتانیایی‌اش، به چهار دسته تقسیم می‌شوند: The Sneer (جانی راتن)، The Mewl (Howard Devoto، Pete Shelley)، The Harangue (جو استرامر) … و سپس وجود داشت. زیر. به طور دقیق، زن زیر پلی استایرن، متولد ماریون جوآن الیوت سعید، که گروهش، X-Ray Spex، با اولین تک آهنگ “Oh Bondage Up Yours!”

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس مستند Poly Styrene: I Am a Cliché ۲۰۲۱ این آهنگ یک سرود شرم آور نبود. سطرهای آغازین این است: «بعضی از مردم فکر می‌کنند دختر بچه‌ها باید دیده شوند و شنیده نمی‌شوند/اما من فکر می‌کنم «آه اسارت، مال تو!» و به دنبال آن غوغایی از صداهای ساکس، ساییدن گیتار، و کیت معمولی به پایین انداخته شد. -درام پلکانی هر تک‌آهنگ X-Ray Spex که بعداً دنبال می‌شد – عناوین آهنگ‌هایی که شامل «I Am A Poseur»، «Identity» («آیا بحران را نمی‌بینی؟»)، «The Day The World Turned Day-Glo» – شبیه یک آهنگ بود بولتن فوری از بخش بریتانیایی Youth In Revolt، و پلی استایرن، زنی رنگین‌پوست با بریس‌هایی روی دندان‌هایش و اغلب لباس‌های وینیل نئون‌رنگ جعبه‌ای می‌پوشید، رهبر نهایی اسباب‌بازی‌های پانک راک نامناسب بود. او و گروهش مدام هیجان‌انگیز بودند. برای حدود یک سال و نیم. که مسلماً بخشی از موضوع بود. ولی …

صدایی که این مستند را شروع می‌کند، صدایی نیست، بلکه صدایی ملایم است. این صدای کارگردان فیلم، سلست بل، دختر پلی استایرن است. بل متولد ۱۹۸۱، بلافاصله پس از پایان جنون غوغایی جنبش پانک، به سختی تربیت آرامی داشت. آیا پلی مادر خوبی بود؟ سلست با تصور اینکه چگونه خود پلی – خواننده در سال ۲۰۱۱، تنها ۵۳ سال سن داشت، بر اثر سرطان درگذشت – به این سوال پاسخ می دهد: “مامان خوبی؟ چقدر پیش پا افتاده چقدر پیش پا افتاده.»

بل حضوری در سرتاسر فیلم است که در موقعیت نیلوفر آبی در مقابل یک پس‌زمینه سفید بدون درز نشسته و مستقیماً به دوربین می‌پردازد. این یک سند تاریخچه موسیقی با هدف جعلی پیش پا افتاده یا پیش پا افتاده نیست: این یک داستان تقریباً واقعی از یک دختر است که با میراث مادری دست و پنجه نرم می کند.

زیرنویس Poly Styrene: I Am a Cliché ۲۰۲۱ که به این معنی نیست که حسابی از زمان و حرکت ارائه نمی دهد. این فیلم در پرداختن به تبعیض جنسی که پولی در دایره تپانچه‌های جنسی متحمل شد و نژادپرستی که در هر جای دیگری با آن برخورد کرد، صریح است. این فیلم صداهای زن دیگری مانند پائولین بلک، ویوین گلدمن، و لورا لاجیک، هم گروه اولیه استایرن را برجسته می‌کند، که پس از «Oh Bondage» گروه را ترک کردند – نه کاملاً دوستانه – و سال‌ها بعد دوباره با استایرن در آشرام Hare Krishna در هند ارتباط برقرار کردند.

بله – پس از اخذ اقامت در CBGB نیویورک، استایرن U.F.O را دید. که به او توصیه کرد که “روش زندگی الکتریکی و پلاستیکی را کنار بگذارد.” او محل سکونت، سبک زندگی و موسیقی خود را تغییر داد. دخترش در نهایت مخالفت کرد. این جدایی سال ها طول کشید.

استایرن که به دلیل مسائل بهداشت روانی گرفتار شده بود، در بیمارستانی “بخشش” شد که در آنجا به اشتباه اسکیزوفرنی تشخیص داده شد. او در واقع یک اختلال دوقطبی داشت. درد او به سلست منتقل شد. او یک بار مرا از پله ها هل داد و من هرگز اجازه ندادم او آن را فراموش کند. او البته در ذهنش نبود. اما من او را سرزنش کردم که همیشه مرا به دنیا آورده است.» این فیلم ناآرام به سختی راضی به ارائه پرتره ای از یک نماد است، در عوض، با شفقت و چشمانی روشن اصرار دارد که نمادها نیز بیش از حد انسانی هستند.